มัทรี ศรีสมร
ฟังสุนทร พระพี่ท่าน
ทูนสนอง สองกุมาร
นางตื้นตัน ในใจตัว
โอ้ทูลกระหม่อม ของมัทรี
เมื่อยามนี้ เห็นนะแต่ผัว
จะทุกข์ยาก เมียไม่กลัว
อยู่กับผัว เพียงลำพัง
ผัวไปไหน เมียไปด้วย
ยามเจ็บป่วย ช่วยนะกันบ้าง
ทั้งยุกยา มาประทัง
คอยระวัง ไม่ต้องระแวง
เมื่อชาวเมือง เขาขับไล่
อยู่อย่างไร ไร้ตำแหน่ง
หนีให้พ้น คนกลั่นแกล้ง
หวาดระแวง แสนอาวรณ์
โอ้ลูกแม่ เออ เอิง เอย
คงเหนื่อยยาก
แสนอดอยาก ไม่เหมือนก่อน
ต้องเซซัง เที่ยวซุกซ่อน
จากนคร เมื่อถึงคราว
ทั้งเจ้าพ่อ ก็ไม่แล
ทั้งเจ้าแม่ คอยโศกเศร้า
อยู่อย่างไร อับอายเขา
คนปากยาวน้องไม่ นิยม
อันหญิงหม้าย เออ อิง เอย
อันหญิงหม้าย เมื่อชายจาก
เห็นนะมามาก เขาทับถม
หาว่าชั่ว มั่วโสมม
ต้องทุกข์ระทม มีแต่ขาดทุน
อุ้มลูกน้อย เออ เอิง เอย
แสนอนาถ ต้องไร้ญาติ
วงศ์ตระกูล
โถมัทรี ช่างไม่มีบุญ
กลับต้องอาดูร ชื่อไม่ดัง
เมื่อยามเราดี ก็แสนอุดม
เพราะบุญสม ที่เคยสร้าง
ยามเราแย่มีแต่ หมดทาง
สิ้นแล้วทุกอย่าง
โอ้นางมัทรี เออ เอิง เอย